Η τεχνητή νοημοσυνη (ΑΙ) διαδραματίζει ολοένα και πιο καίριο ρόλο στην οικονομία και την επιχειρηματικότητα, φένοντας ριζικές αλλαγές στην στρατηγική και την εκτίμηση των οργανωσιακών λειτουργιών. Η υιοθέτηση της τεχνητής νοημοσύνης επιτρέπει στη διοικητική γραμμή της επιχείρησης να αναλύει και να προβλέπει την “μεγάλη εικόνα της εργασίας”. Η επιχείρηση πλέον έχει την δυνατότητα να αναλύει οικονομικά στοιχεία, δεδομένα της αγοράς και οικονομικούς δείκτες και να προβλέπει τις μελλοντικές οικονομικές επιδόσεις της. “Εκπαιδεύοντας” του αλγόριθμους μηχανικής μάθησης, η επιχείρηση μπορεί να αξιολογεί και να προβλέπει την μελλοντική της πιστοληπτική της ικανότητα, να εντοπίζει πιθανούς κινδύνους, ενώ να κατανοεί βαθύτερα τους δείκτες ρευστότητας, κερδοφορίας καθώς και μόχλευσης. Καθώς, νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες εμφανίζονται, η τεχνητή νοημοσύνη δημιουργεί την ανάπτυξη πιο παραγωγικών δραστηριοτήτων και την ανάγκη για εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό.
Η ανάγκη της άμεσης προσαρμογής της επιχείρησης στις αλλαγές που επέφερε η τεχνητή νοημοσύνη υιοθετεί την ανάγκη για “Leapfrogging”, η αλλιώς “Υπέρβαση”, δηλαδή το άλμα από μια πρότερη κατάσταση σε μια μεταγενέστερη, παραλείποντας μερικά στάδια λόγω έλλειψης χρόνου. Η βασική πρόκληση του leapfrogging ειναι η πίεση του χρόνου και η ανάγκη που δημιουργεί στη διοίκηση της επιχείρησης να διατηρεί την ανταγωνιστικότητα της υιοθετώντας σταθερά μια κουλτούρα καινοτομίας και προσαρμοστικότητας. Πλέον, κάθε επιχείρηση πουλά και υπάρχει σε διαφορετικά μέρη. Μια επιχείρηση ανήκει στήν πραγματική και φυσική αγορά με τις εγκαταστάσεις της, ενώ ταυτόχρονα πουλά τα προϊόντα και της υπηρεσίες τη ψηφιακά. Η πάραλληλη δραστηριότητα της επιχείρησης τροφοδοτεί την ανάπτυξη νέων και διαφορετικών τρόπων ανάπτυξης, προώθησης, και διαχείρισης των προϊόντων και υπηρεσιών της και δημιουργεί την ανάγκη για περισσότερη ανάπτυξη της διαφάνειας και εμπιστοσύνης στους πελάτες της.
Tο οικοσύστημα της τεχνητής νοημοσύνης δημιουργεί την ανάπτυξη νέων τεχνικών και κοινωνικών δεξιοτήτων. Καθώς, η τεχνολογική καινοτομία οδηγεί τις κοινωνικές μεταβολές, η βιωσιμότητα κάθε επιχείρησης κρινεται στην ακεραιότητα, την ανθεκτικότητα και την τεχνολογική αντίληψη όπου η διοικητική της ομάδα μελετά και αντιδρά στις αλλαγές που η τεχνολογική καινοτομία επιφέρει. Η ανάγκη του “Upskilling”, δηλαδή η άμεση προτεραιότητα των επιχειρήσεων να ενσωματωθούν στην τεχνολογική καινοτομία και των κοινωνικών μεταβολών, οδηγεί το εργατικό δυναμικό να υιοθετήσει νέες δεξιότητες προσπαθώντας να αναβαθμίσει τις ύπαρχουσες δεξιότητες του που πλέον δεν είναι αρκετές.